toplaşma — «Toplaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəstələşmək — qarş. Dəstə halında toplaşmaq, dəstə dəstə bir yerə toplaşmaq; qruplaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birədiləşməx’ — (Qazax) birləşmək, toplaşmaq. – Əzəl hər kəndin qolxozu vardı, sora birədiləşdi, bir qolxoz oldu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
comlaşmax — (Kürdəmir) toplaşmaq. – Hamısı bir yerə comlaşıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
coralaşməg — (Cəlilabad) toplaşmaq. – Adamlar coralaşdi bıra … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gurnaşmax — (Füzuli) istidən bir yerə toplaşmaq, sıxlaşmaq (heyvanlara aiddir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gürnəşdəməx’ — (Gədəbəy, Hamamlı) istidən bir yerə toplaşmaq, sıxlaşmaq (qoyunlara aiddir). – Qoyunnar issidə gürnəşdənər (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kürnəşməx’ — (Cəbrayıl, Bakı, İmişli, Qazax, Şəmkir, Tovuz) istinin təsirindən və ya müəyyən qorxu nəticəsində həddindən artıq sıxlaşmaq, bir yerə toplaşmaq (qoyunlara aiddir). – Canavar gələndə qoyunnar kürnəşdi (Qazax); – Qoyunnar isdidən kürnəşif… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üyüşməx’ — I (Qazax) toplaşmaq, yığılmaq. – Arı başıma elə üyüşdü ki, güjnən qaçıp qurtardım II (Bərdə, Gədəbəy, Yevlax) keyləşmək. – Əağım üyüşüf, durammıram (Yevlax); – Oxxarta otudum kun, bir dö:rdüm <də gördüm>, üyüşüf əağım, da tərpədəmmədim… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti